Van Bains les Bains naar Nancy

Goeiemorgen,

Jaaaaaaa, we hebben heerlijk geslapen. Een bed van 2 m breed en een los bed. Lekker fris op de kamer en vanmorgen is er een buitje regen gevallen. Het stof is weg. Ontbijt was prima, maar het vlees ontbrak. Dat is een minpuntje als je met 2 carnivoren aan tafel zit. Dus maar alle kaas geplunderd. Theo heeft gisteren het terrein verkend en vond het een hele mooie trouwlocatie. Prachtig aangelegde tuin met vijver een een stromend beekje. Ik heb geen idee waar hij op zinspeelt. Om 8:30 zaten we op de fiets en richting de route. De eerste 10 km zaten nog een aantal pittige heuveltjes in. Daarna hebben we het kanaal opgepikt waar we gisteren de laatste uren ook langs hebben gereden. We zijn de heuvels achter ons en de rest is vlak.

Net boven Epinal pikken we de eerste glimpjen van de Moesel op. Een stroomversnelling waar nog geen scheepvaart mogelijk is. Er loopt wel een kanaal parallel. En we besluiten om dit te volgen ipv de originele route. Want we moeten kilometers maken. Onderweg passeren we meer dan 100 sluisjes, want elke 2 m verval moet er weer wat gebeuren im scheepvaart mogelijk te maken. We krijgen malheur. Een stuk hout slaat bij Johan tussen het wiel en vernield zijn spatbord. Gelukkig geen persoonlijk letsel. Na wat reparatiewerk met tierips kunnen we verder. De lunch van vanmiddag was weer een heerlijk fruithapje wat we de laatste dagen hebben gemist. We besluiten om vannacht in Nancy te overnachten, maar dan moeten we nog we de nodige kilometers maken. Dus de turbo erop en als een TGV naar Nancy. Ook nog even onze overnachting geboekt. Onderweg wordt er minder gecommuniceerd. De gesprekstof begint op te raken en de vermoeidheid in voelbaar en misschien ook heimwee. Om 16:00 zijn we in Nancy, met 116 km op de teller. Hotel ligt lang de route. Puur toeval. Even gedoucht en de stad in. We zijn onder de indruk van het het mooie Nancy. We landen op een terras op een geweldig mooi plein en zakken onderuit om na te genieten van onze inspanning, de mega mooie gebouwen, ons biertje en het nog steeds niet af laten wetend weer. Het diner is magnifiek op een uitzonderlijke locatie. We zitten hier als God in Frankrijk. Nog even een afzakkertje in een Ierse pup met een 'heerlijke' Guinness. Het is niet bij één afzakkertje gebleven, want een Ierse pup is een Ierse pul. En what happens in Nancy stays in Nancy. Details worden hier verder niet besproken, maar we genieten nog elk moment na als we het er samen over hebben.

We sluiten Nancy in ons hart en gaan liggen. Het is weer heet op de hotelkamer, maar we hebben airco.

Weltrusten (voor het geval het mogelijk is).